Jaarverslag 2015 ombudsteam: Het begint met luisteren

Vijf jaar ombudsteam alweer: wat is dat geweldig zeg! Als ik terugkijk op wat we in die periode gedaan hebben, dan kom ik echt op een indrukwekkende lijst met honderddertien situaties waar we mee aan de slag zijn geweest. Dat zijn héél veel contactmomenten, zoals dat heet.

Dit jaar heeft het ombudsteam 23 situaties van korte of langdurige aard behandeld. Dat betekend dat er gemiddeld ongeveer 60 tot 100 contact momenten waren met verschillende mensen. Je hoort een verhaal of een klacht aan, je schat in wat je kunt doen en waar je naar kunt verwijzen en dan doe je een voorstel voor een te belopen ‘weggetje’.

Altijd begint het met het verhaal van die mensen. En zij komen terug en moeten hun verhaal doen over hoe de verwijzing is verlopen: of het goed verliep, of het lastig was en of je volgende keer misschien mee moet. Dat is aan hen.

Zo was er die mevrouw die elke week even binnen kwam lopen op ons spreekuur in Velp Zuid. Een beetje zonderlinge dame, welbespraakt en netjes en toch was er ‘iets’. Haar wachtte huisuitzetting en dat is ook doorgegaan. Er hielp geen lieve moeder meer aan….. De GGZ, de woningbouwvereniging, de sociaal raadsvrouw en de gemeente Rheden: ze waren allemaal met haar situatie aan de gang. Maar ze haalde bij ons even koffie en ze kreeg een luisterend oor. Geen dringend advies, geen nog andere verwijzing… alleen even luisteren. Toen ze wegging kreeg ik een zoen. ‘Mag ik je even knuffelen’ vroeg ze? ‘Jij en Joppe luisteren nog gewoon even’. En ik ga toch niet naar de crisisopvang’…….. Waar ze naar toe is, we weten het niet.

Als ombudsteam kwamen we dit jaar twee keer bij elkaar om even werk af te stemmen. Het is goed om elkaar te zien en bij te praten over wat we aan het doen zijn. Ontmoetingen beginnen altijd met ‘het is erg rustig’ en toch blijkt er dan genoeg te doen.

Jan Mulderij is ziek geweest en is overleden. We missen zijn enthousiaste emails.

We missen zijn nooit aflatende energie ten behoeve van anderen.

Ina Assies zegde haar werk bij het ombudsteam op vanwege een nieuwe werkkring, Mandy Regterschot ging de wereld verkennen en Mirte ging verder studeren.

Nu zijn we met z’n zessen. Onze leden zijn ook overal aanwezig en pikken behoorlijk wat signalen op. De coördinatie is van Marleen overgedragen aan Joppe. Eén keer in de week zit er iemand in het inloop huis voor het spreekuur in Velp.

Het inloopspreekuur is wel veel rustiger geworden. Mogelijk komt dat door de verhuizing: van middenin een straat waar van alles gebeurde tegenover (de achterkant van) een flatgebouw.

Er komen nu ook steeds meer verwijzingen binnen, van eigen PvdA leden maar ook van anderen. Sommige situaties vragen een beetje extra ondersteuning. Dan is er sprake van ‘stapelen’.

Mensen bouwen een muurtje met alle problemen die ze hebben en van het één komt het ander.

Onze ondersteuning (Roelf) richt zich dan op het heel concreet ontwarren van knopen die zijn ontstaan. En dat kan heel verhelderend werken.

Toekomst

Op ons verlanglijstje staat:

• Afstemmen met bestuur en fractie als er (canvas) acties komen. We geven graag vervolg aan signalen die tijdens het canvassen en gesprekken op straat worden opgepikt of situaties die dat nodig hebben.
• Afstemmen in gewest en met het landelijke ombudsteam
• Wat meer bekendheid in onze eigen afdeling: we weten zeker dat we overal leden hebben die uitstekende voelsprieten hebben. We kunnen mensen heel concreet helpen met een duidelijke verwijzing.
• Een echte leuke gezamenlijke dag tijdens de ‘ik doe mee dag’ van het Oranjefonds!

Via email en telefoon komen signalen binnen vanuit alle hoeken uit de samenleving: ik was op bezoek bij een Iraakse mevrouw die werk had gevonden, maar nu ‘achtervolgd ‘werd door de gemeente om toch maar deel te nemen aan de sollicitatietraining.

Samen stelden we een brief op naar de gemeente.

Deze zomer waren we bij een meneer die middenin een verhuizing zat. Hij zag het even niet meer zitten om de hele papierwinkel in te vullen, die de gemeente hem had gestuurd. Een zucht van verlichting toen wij dat deden.

Signalen die gaan over (on) veiligheid in de buurt geven we door aan de buurtcoach danwel de fractie. En we zijn als ombudsteam bij de fractie aangeschoven omdat we het toch wel vreemd vonden dat VIVA Rheden de aanbesteding ‘welzijn’ niet had gekregen. Verenigingen weten nu niet meer met wie ze contact kunnen opnemen als ze ondersteuning nodig hebben. De fractie stelde er vragen over in de Raad.

Deze week nog een huilende moeder: zoon met twee kinderen zitten ernstig aan de grond en de bureaucratische molen maalt bijzonder langzaam. Machteloos en moedeloos zijn mensen soms. Dan is het ook prettig dat je concrete stappen kunt helpen zetten.

En toch… het begint met luisteren

Felieke, Willie, Roelf, Joppe, Jannie en Marleen Noorland