Dit is de tekst van onze reactie op de kadernota tijdens de raadsvergadering van 2 juli
<<Bij de PvdA was er één en al ongeloof bij het lezen van deze kadernota. Hoezo solide? Voor wie? Slapeloze nachten! Een lichtpuntje in dit afgelopen halfjaar vormde de twee koersnota’s, met visie op de toekomst en brede onderbouwing van verschillende instellingen en met medewerking van inwoners. En dan komt de kadernota. Niets bestaanszekerheid, weg sociale basis.
Minimabeleid
Kijk eens naar het minimabeleid waar in gesneden wordt. Vrijwilligersorganisaties die subsidie ontvangen om gezinnen te ondersteunen als ze het financieel niet rond kunnen krijgen, lijken uitgewerkt in onze gemeente. Pats: 326 .000 bezuinigd. De Gelrepas terug naar 100% van het minimum inkomen. Pats: 77.000 bezuinigd! De stelling van de sterkste schouders die de zwaarste lasten dragen is niet zonder inhoud: ook via “Rheden spreekt lieten immers 83% van de inwoners weten dat de meest kwetsbare inwoners onze grootste steun mogen verwachten. Die Gelrepas gaat voor ons niet terug naar 100% hoor.
Tegelijkertijd worden de vrijwilligersorganisaties die zich inzetten voor mensen met schulden ook buiten spel gezet. En we gaan het project activerend werk ook stopzetten. Bij elkaar Pats…. Zo’n 200.000. Maar college; dat is toch vragen om problemen? De PvdA fractie vind de voorgenomen bezuinigingen op het bestaansminimum onverteerbaar. Dit hebben we o.a. verwoord in het amendement over “samen naar een solide toekomst”, reeds ingediend door de fractie van Groen Links. De officiële definitie van het bestaansminimum luidt als volgt: Het bestaansminimum is een bedrag dat iemand minimaal nodig heeft om van te leven. De overheid bepaalt elk halfjaar het bestaansminimum. Dit bedrag is niet voor iedereen hetzelfde, maar hangt af van leeftijd en leefsituatie. College: een gezin met kinderen kent een ander bestaansminimum dan iemand die alleen woont. De minima effect rapportage is hiervoor een belangrijke toets. Op welke manier kunnen we voor de verschillende groepen zorgen dat niemand door de nul lijn zakt?
Vrijwilligerswerk en sociale basis
Een vrijwilliger bij vluchtelingenwerk zei over het voornemen om de niet- wettelijke taken stop te zetten… “eigenlijk is dit al aan de orde. Wij zijn als vrijwilliger steeds op zoek naar een passend antwoord op al die verschillende situaties die zich voordoen bij statushouders. De gemeente voert de wet inburgering uit, en dan komt er daarna heel veel vrijwilligers werk. Ik begrijp niet wat er hier nog in bezuinigd moet worden”.
We zijn zo aan de slag geweest met de sociale basis. De sociale basis die tevens de basis vormt voor het Rhedens Model. De verenigingen die klaarstaan voor het muziekonderwijs, het aanbod van digitale ondersteuning om digivaardig te worden. De bibliotheek! De sportverenigingen. De dorpshuizen en de buurthuizen!
Meest schrijnend zijn de bezuinigingen die worden voorgesteld rond educatie en mogelijkheden voor kinderen en jongeren om mee te doen. Een kleine bloemlezing van de insprekers:
“blijf kinderen mogelijkheden geven om muzieklessen te kunnen volgen”
“vernieuwing in onze muziekvereniging is erg belangrijk voor ons voortbestaan”
“Sloop de pijlers niet onder het Rhedens model vandaan”
“nu meedoen is later meetellen”.
“ga zorgvuldig en respectvol om met wat in onze samenleving is ontstaan uit liefde voor de medemens”.
Meest gehoorde reactie van vrijwilligersorganisaties is dat de bezuinigingen zoals genoemd in de kadernota aankomen als een klap in het gezicht. Na alle overleggen rond het koersdocument krijgen de organisaties een verschrikkelijke domper te verwerken. En tegelijkertijd is er ook aandacht voor wat er aan de hand is. Dat soms zelfs met de uitvoering van de wettelijke taken niet voldoende financiering meekomt vanuit de Rijksoverheid. Ook de Zoomerij, die met zoveel samenwerkingspartners optrekt en ziet gebeuren dat de vestigingen van de bibliotheken zullen leeglopen als alle partners vertrekken, ook de Zoomerij is zich welbewust van het haast onmogelijk sluitend krijgen van de begroting. Zeker ook omdat het bedrijf er zelf al moeite mee heeft.
Buurt- en dorpshuizen
Men, en dat zijn weer vertegenwoordigers van vrijwilligersorganisaties, vraagt zich af of we daar al actie op hebben ondernomen en welke dan? College; wat zijn de acties geweest naar de VNG en naar de Rijksoverheid? Wat houden deze acties in en verwacht u er resultaat van? Behoud van de sociale basis die gevormd wordt door kunst en cultuur verenigingen, de ouderenbonden, sport en beweeg verenigingen, de belangenverenigingen. Die een plek hebben in alle buurt en dorpshuizen in alle zeven dorpen van onze gemeente. Het Rhedens model spat uit elkaar als we de bezuinigingen op deze manier inzetten. Geen failliete gemeente, maar een failliet Rhedens model! En hoe kun je dan samen kijken naar hoe verder?
Participatie is ook luisteren
Voor de PvdA begint participatie bij luisteren. Luisteren naar wat inwoners te vertellen hebben. De verschillende onderzoeken in de koersnota samenleving (Rheden spreekt, onderzoek van Berenschot) geven aan dat Rhedenaren graag meepraten. En natuurlijk is er begrip voor het feit dat niet alles kan. Daarvoor is er overleg tussen overheid en inwoner noodzakelijk. Uitleggen waarom iets wel of niet kan. Het grote aantal insprekers en de talloze schriftelijke reacties en telefoontjes rond de voorbereidende overleggen maakte ook voor ons duidelijk dat veel partijen niet meegenomen zijn in voorliggende voorstellen. Een ambitie vanuit het koersdocument is dat inwoners op de gemeentelijke overheid kunnen vertrouwen. Dat gaat niet werken op deze manier. Dus, communicatie met inwoners, via de digitale weg of via het fysieke overleg met elkaar is een must.
Ik hoor u denken. Alles goed en wel, maar waar halen jullie dan die 2 miljoen die we missen op de begroting vandaan. De ideeën die we hierbij hebben strekken van het minimaliseren van de bestemmingsreserves, goed naar de invulling van taken in de gemeentelijke organisatie kijken en nagaan waar samenwerking tussen organisaties mogelijk is. Natuurlijk is de OZB verhoging van 20% een forse. Voor het behoud van onze voorzieningen is het ook een noodzakelijke.
Wij gaan ervan uit dat we de kaders die we hierbij meegeven overgenomen zullen worden en uitgewerkt worden in de meerjarenbegroting 2025. We danken alle verenigingen en instellingen die van zich hebben laten horen. En we zijn hierbij vooral dankbaar voor de hand die uitgestoken wordt: “wat kunnen wij samen doen” zeggen ze. College: gaat u die hand aannemen?>>
